„Powiedz mi jakich masz przyjaciół, a powiem ci kim jesteś”. „Kto z kim przystaje, takim się staje”. Te powiedzenia wiele mówią i objawiają życiową mądrość /por. Syr 13,1/.
Zapytaj siebie i odpowiedz na pytania: Kim są ludzie, z którymi przebywasz? Z kim masz bliskie relacje? Na czym są oparte twoje relacje?
Nie dziw się, że im dłużej będziesz z Jezusem, będziesz tracił swoich dawnych przyjaciół, chyba że oni także za Nim pójdą. Będziesz chciał przebywać z tymi, którzy kochają Boga. Zmieni się twoja optyka patrzenia na siebie i innych. Oczywiście powinieneś kochać grzeszników, bo Jezus ich kocha i sam jesteś grzesznikiem, ale będziesz chciał przebywać z tymi, którzy żyją według Ducha. Kochać masz wszystkich, czyli być gotowym pomagać, gdy są w potrzebie, służyć im, a nawet poświęcić się dla nich. Lubić będziesz tylko niektórych, tych z którymi dzielisz te same wartości, masz podobne poglądy, podobne widzenie spraw, tę samą „chemię”. Będą to ludzie, z którymi po prostu dobrze się czujesz, którym możesz zaufać. Będą to relacje, które pozwolą ci być sobą, w których będziesz czuł, że naprawdę wzrastasz i będziesz wiedział, że nie masz nic do ukrycia. Oczywiście zawsze pozostaje aktualne wezwanie do ewangelizacji, aby nie pozostawić naszych braci na pastwę Złego.
Zbadaj swoje przyjaźnie, czy one przynoszą chwałę Bogu czy tobie? Czy przyjaciele, których masz, przybliżają cię do Boga? A może utrzymujesz relacje z innymi w obawie przed samotnością? Czy relacje, które masz, budują ciebie czy tylko w ten sposób poprawiasz sobie samopoczucie? Czy są one prawdziwe? Zaproś Jezusa do twoich relacji, pozwól, aby zrobił tam porządek, módl się o Boże relacje w twoim życiu.
Cytaty do rozważenia i modlitwy:
Prz 17,17;
Syr 6,5-16;
Syr 12,8-18;
J 15,14-15.